#Schrijven is blijven

Snapshot_20140924_7

Een goede redacteur is essentieel voor een schrijver. De redactie is zelfs een van de bepalende factoren voor de kwaliteit van een uitgever. Veel internetuitgevers doen daar onvoldoende aan. Redigeren is namelijk een hoge kostenpost die alleen maar terugverdiend kan worden als er een goed marketingplan aanwezig is.

Uitgeven is meer dan de setting van een boek en het naar de drukker sturen. Dat kan elke schrijver ook zelf nog wel, daar heeft hij geen uitgever voor nodig.
Veel kleine uitgevers zijn veroordeeld tot een sober bestaan. Zij kunnen onvoldoende een vuist maken tegen grote, gerenommeerde uitgevers, die hogere kortingen kunnen bedingen, die moeiteloos toegang krijgen tot Bruna, AKO, Libris e.d. Dat ligt voor de kleine uitgever wel anders. Die moet bidden en smeken om binnen te komen en mag dan als het meezit bij enkele filialen een paar boeken neerleggen op de plank. Die boeken moet hij dan nog zelf betalen ook.

Dan hebben we het nog niet eens gehad over de marge voor de auteur. Die marge gaat namelijk langzaam over in een tekort. Waarom? Om de kosten laag te houden wordt vaak gekozen voor Print On Demand (POD). Pas wanneer een boek is besteld wordt het boek geprint. Dat lijkt aardig, maar na een paar jaar blijft er per boek geen winst meer over. Dat komt omdat de kosten elk jaar stijgen. En de prijs verhogen mag niet, vanwege de vaste boekenprijs. Het is dus de keus: Of de uitgever bestelt 1500 boeken ineens met de kans dat hij met 500 boeken blijft zitten. Of hij bedient zich van POD en ook dan is het na een paar jaar afgelopen. Zelfs als alle 1500 boeken binnen een maand of 3 verkocht zijn, is het maar de vraag of de 2e druk van nog eens 1500 boeken ook zo snel gaat. De levenscyclus van een boek is maar kort vandaag de dag.

Elke gek kan tegenwoordig een boek schrijven. Kijk maar naar mij. Ik heb er inmiddels  4 geschreven en ben al bezig met het 5e boek. Nou behoor ik godzijdank tot de categorie schrijvers die er schatrijk van geworden is, maar niet heus.
Op Facebook kom je veel schrijvers tegen en ze roepen vrijwel allemaal: ‘Kijk mij nou, ben ik niet geweldig.’ Er zitten best aardige boeken bij en ik houd mijzelf voor dat mijn boeken ook wel om te lezen zijn. Een ietwat bescheidener opstelling zou de meeste schrijvers niet misstaan, waarbij ik mijzelf zeker niet uitsluit. Ergo, schrijven doe je vanuit een niet te onderdrukken innerlijke drang en is een smeltkroes van sadomasochisme, zelfbevrediging en exhibitionisme. Niets mis mee, zolang anderen daar ook plezier aan beleven. Een fictieschrijver moet niet de illusie hebben dat de wereld niet zonder zijn/haar schrijfsels kan bestaan, of er anders gaat uitzien. Dat is slechts voorbehouden aan enkelen. Want heus, alle moorden zijn al gepleegd, alle vrouwen mishandeld en verkracht en de maatschappij is al in diverse bizarre vormen voorbijgekomen.

Plaats een reactie